หากจะมองหาหนังสือเพื่อเข้าใจโรคจิตเวชซักเล่ม ในแบบที่ไม่ใช่เนื้อหาวิชาการเพียวๆ อ่านสนุก และทำให้คุณขนลุกได้ ผมคงขอแนะนำหนังสือเล่มนี้
จริงอยู่ว่านี่คง 'ไม่ใช่ตำราจิตเวช' แต่เป็นนิยายเรื่องหนึ่ง
แต่หากคุณได้อ่านลองอ่านมันแล้วคงอดสงสัยไม่ได้ว่า
'ส่วนไหนบ้างที่เป็นเรื่องจริง และส่วนไหนที่เกินจริงจนดูเป็นเรื่องแต่ง'
มู่เกอ (ผู้เขียน) ไม่ได้เป็นแค่นักเขียน แต่พื้นฐานคือจิตแพทย์ที่มีประสบการณ์และความเข้าใจคนไข้อย่างลึกซึ้ง (อย่างน้อยก็ตามที่บอกในหนังสือและความรู้สึกที่ผมสัมผัสได้หลังอ่านจบ)
หนังสือเล่มนี้จึงเป็นนิยายที่เล่าเรื่องของจิตแพทย์ฝึกหัดชื่อ มู่เกอ ซี่งได้มีโอกาสพบเจอกับคนไข้จิตเวชหลายเคส
.
ผมบอกได้เลยว่าหากคุณเคยดูซีรี่ย์เกาหลีอย่าง 'it's ok to not be ok' แต่ละเคสที่คุณจะได้สัมผัสในหนังสือเล่มนี้ก็อาจทำให้คุณขนลุกและเสียน้ำตาได้ในแบบเดียวกัน
จนผมอดไม่ได้ที่อยากจะเห็นเรื่องราวเหล่านี้ในรูปแบบของซีรี่ย์คนแสดงด้วยซ้ำ
.
มันไม่ใช่นิยายที่ถูกแต่งแบบเปลือกๆ
มันอัดแน่นด้วยมุมมองของการทำความเข้าใจคนไข้ การมองหาที่มาที่ไปของโรคทางจิตเวช มุมมองแบบอินจิตวิเคราะห์เข้าเส้นของตัวละครเอก และ มุมมองที่ตั้งข้อสงสัยในเรื่อง 'ความปกติ' ของการเป็นมนุษย์ ซึ่งคุณอาจพบมากกว่าแค่คำว่า 'ป่วย' หรือ 'บ้า'
มันคือ 'การเอาชีวิตรอด' หรือไม่ก็เป็น 'การทำเพื่อใครซักคน'
.
หนังสือเล่มนี้ทำเอาผมนึกถึงนิยาย 'Lying on the couch' ของจิตแพทย์ชื่อดังอย่าง Irvin Yalom
เพราะเวลาที่ได้อ่านก็พบว่า มันไม่ใช่เพียงนิยายที่แต่งเอาสนุก แต่กลับสะท้อนมุมมองของผู้เขียนเกี่ยวกับเรื่องการทำจิตบำบัด ประเด็นทางสังคมและจิตวิทยา รวมถึงความต้องการปลดแอกจากมุมมองทางการแพทย์ที่ละเลยการมองคนไข้ในฐานะมนุษย์แฝงอยู่ในนั้น
นิยายจิตวิทยา 'บันทึกของคนบ้า' เล่มนี้ เป็นหนังสือทรงคุณค่าและมีราคาที่ผมอยากแนะนำอีกครั้ง
.
เก้าอี้ตัว J
เจษฎา กลิ่นพูล
Comments