.
"อย่าได้คิดว่าคนที่พยายามปลอบใจคุณ
ใช้ชีวิตอย่างสุขสบายไร้กังวล
ท่ามกลางถ้อยคำเรียบง่ายแสนสงบ
ที่บางครั้งทำให้คุณรู้สึกดีขึ้นได้...
เพราะหากพวกเขามีชีวิตสุขสบายไร้กังวลแล้ว
เขาย่อมไม่อาจค้นพบถ้อยคำเหล่านี้
ไรเนอร์ มารีอา ริลเคอร์ (Rainer Maria Rilker
จาก จดหมายถึงกวีหนุ่ม (Letters to a Young Poet)"
นี่เป็นสิ่งที่อยู่ในหน้าแรกของหนังสือเล่มนี้
.
หนังสือเล่มนี้เป็นเล่มที่ 3 แล้วในคอลเลคชั่นหนังสือของ Matt Haig ของผม
แน่ล่ะ ตั้งแต่ Reasons to stay alive (แด่ผู้แหลกสลาย) และ Notes on a nervous planet (แด่เธอบนดาวเคราะห์ช่างกังวล)
ก็ทำให้ผมอดไม่ได้ที่จะซื้อหนังสือเล่มนี้มาอ่านด้วย
อาจเพราะผมประทับใจภาษาการเขียนของเขา
หรือไม่ก็อาจเพราะผมชอบที่จะได้ฟังมุมมองของคนที่อยู่กับความยากลำบากทางใจของตัวเอง
Matt Haig ยังคงเป็นคนที่เขียนในมุมมองของคนที่มีอาการซึมเศร้าและโรควิตกกังวล
เขาใช้การเขียนเป็นการบำบัดตัวเองอย่างที่เขาพูดจริงๆ
เพราะมุมมองของเขาที่ผมได้อ่านจากหนังสือ บางอย่างเราพบได้ในห้องบำบัด และบางอย่าง ก็คือสิ่งที่ผมพร่ำบอกผู้มาปรึกษาของผมเอง
(แต่อะไรจะดีไปกว่าการที่คุณได้ฟังแง่มุมพวกนี้จากคนที่ประสบปัญหาเดียวกันกับคุณอีกล่ะ!)
.
หนังสือเล่มนี้ของ Matt Haig อาจไม่ได้ทำให้คุณรู้สึกอบอุ่นจากการกอดเท่าไร (หรือไม่ผมก็แข็งกระด้างเกินไป)
แต่มันก็สมชื่อกับการกอดใจในยามที่คุณโดดเดี่ยวได้แน่ๆ
คุณจะอ่านมันจากส่วนไหนของหนังสือก็ได้อย่างที่เขาเขียนบอกไว้ตั้งแต่ต้น
ราวกับว่าหากคุณหลงทางก็เพียงหยิบมันขึ้นมาสุ่มเปิดดูซักหน้าก็จะได้พบคำตอบบางอย่าง (ผมทำบ่อยๆ เหมือนกันเวลาสมองตันๆ)
พอบอกว่าคุณจะอ่านมันจากตรงไหนก็ได้คงเหมือนการบอกว่าหนังสือเล่มนี้เป็นบันทึกที่กระจัดกระจาย
แต่...
"เราต่างยุ่งเหยิงเพราะจักวาลถือกำเนิดขึ้นจากการระเบิด เศษซากของมันกระจัดกระจายลอยล่องนับแต่นั้น เราเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอันยุ่งเหยิงบนดาวเคราะห์แสนสับสนในจักรวาลอันอลหม่าน การปฏิเสธความยุ่งเหยิงเท่ากับปฏิเสธตัวเอง" (Matt Haig, The Comfort Book)
.
เก้าอี้ตัว J
เจษฎา กลิ่นพูล
Comments